ยุคที่สอง (ช่วงที่สอง)

จากความกังวลดังกล่าว ทาง BIOTEC จึงสนับสนุนให้ดำเนินกิจกรรมบริหารจัดการตัวอย่างแห้ง ภายใต้ชื่อ BBH โดยมีความพยายาม ร่วมกับฝ่ายกฎหมายระหว่างประเทศ หรือ ฝ่ายกฎหมายด้านสิทธิบัตร ให้ความรู้นักวิจัยที่ศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพ ให้พิจารณาการฝากเก็บตัวอย่างไว้ในประเทศไทยเพื่อ

หลีกเลี่ยงการนำ "ชีววัสดุที่เป็นของประเทศไทย" ออกนอกประเทศ แต่การศึกษาวิจัยในยุคนั้น หลีเลี่ยงที่จะนำวัสดุออกนอกประเทศ เพื่อการศึกษาเชิงลึกไม่ได้

ดังนั้น BIOTEC จึงพยายามสร้างเอกสารสัญญาฉบับหนึ่ง "ว่าด้วยการเคลื่อนย้ายวัสดุชีวภาพ หรือ Material Transfer Agreement ย่อว่า MTA" โดยมีวัตถุประสงค์หลักเรื่องการกำหนดความเป็นเจ้าของ การกำหนดขอบเขตการศึกษา การแจ้งผลการศึกษาต่อผู้เป็นเจ้าของทรัพยากร และการแบ่งปันผลประโยชน์

ของวัสดุชีวภาพที่ถูกเคลื่อนย้ายออกนอกประเทศ โดยเฉพาะวัสดุที่ยังมีชีวิต หรือ culture material เพื่อป้องปรามไม่ให้เกิดการผิดจริยธรรมในการนำไปใช้ประโยชน์ต่อยอดในต่างประเทศ โดยผู้เป็นเจ้าของไม่ทราบและตัวอย่างแห้งนั้นมีความสำคัญมาก เพราะไม่สามารถเพิ่มปริมาณได้เช่นเดียวกับ เชื้อจุลินทรีย์

แต่จะเป็นตัวอย่างอ้างอิงของเชื้อที่นำไปใช้ประโยชน์นั้นและเป็นหลักฐานการตรวจสอบย้อนกลับอีกด้วย